ماشین‌های از کارافتاده نساجی

«وضعیت کارهای تولیدی بسیار نابسامان است. صنعت بافندگی با رکود مواجه و هزینه های جاری آن بسیار افزایش پیدا کرده است. افزایش دستمزد هم نداریم. متاسفانه این کار با خطرات زیادی روبه رو است و از گذشته تا الان هزینه‌هایی که دریافت می‌کردیم، افزایش پیدا نکرده است و دولت هم که از تولید کننده حمایت نمی کند.» اینها سخنان گلایه‌آمیز محمدرضا خسروی، تولید کننده نساجی است.  او که شرکت نساجی خسروی در شاهین‌شهر را دارد، در ادامه از نوع کار و و تولیدشان در روز اینگونه می‌گوید: ما مواد اولیه را از شرکت های ایرانی تهیه می‌کنیم و تغییراتی روی آن انجام می‌دهیم و بعد آن را به کار می‌گیریم. تولید ما در روز در حدود یک و نیم تا دو تن است، اما ممکن است چند روز هم کار نکنیم. عرض پارچه‌ای که می‌بافیم سه متر  و طول آن دو متر است.خسروی از اول بودن اصفهان در صنعت نساجی حرف می‌زند، همان‌طور که بیشتر هم‌رسته‌ای‌هایش هم این‌طور می‌گویندبه شکلی که مدعی تولید 70درصدی پارچه‌های ایرانی هستند. به بیان او از این 70درصد هم 50درصد آن در دهق که زادگاه اوست تولید می‌شود. او می‌گوید: در منطقه صنعتی دهق 70واحد تولیدی وجود دارد که کار ریسندگی و بافندگی انجام می‌دهند و همه بومی آن محل هستند که 50درصد پارچه‌های اصفهان را تولید می‌کنند.خسروی از ورشکسته شدن بسیاری از کارخانه‌های بزرگ طی این چندسال می‌گوید: متاسفانه مردم ما پارچه‌های ترک می‌خرند با اینکه پارچه‌های ایرانی کیفیت بهتری دارند. البته ترک‌ها ماشین بهتر و نخ بهتری تولید می‌کنند و از طرفی برای مردم ما مقرون به صرفه‌تراست. متاسفانه دولت از ما حمایت نمی‌کند. ماشینی که من از آن استفاده می‌کنم 25سال پیش خریده‌ام با اینکه ماشین‌های فرانسوی و بلژیکی هم در بازار وجود دارد، اما دولت برای خرید این ماشین‌ها از ما حمایت نمی‌کند.  به خاطر این مسائل خیلی از تولیدی‌های نساجی ورشکسته شدند و کارخانه‌ها را تعطیل کردند. اگر دولت برای خرید این ماشین‌ها به ما وام‌های کلان می‌داد الان خیلی از کارخانه‌ها سرپا بودند.رییس شرکت نساجی خسروی در ادامه از وضعیت کار کارگران کارخانه می‌گوید: ما حدود 14 کارگر داریم. آنها را آموزش دادیم و بعد از طی کردن آموزش‌های لازم وارد این کار شدند. حتی دوره‌های ایمنی برای رد کردن بیمه هم طی می‌کنند و همه‌شان بیمه مسوولیت و تامین اجتماعی هستند.
منبع: روزنامه اصفهان زیبا